Good navigation with NihilScio!  Facebook page
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugation/declension
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Translate into latin (beta)
It En Es
Words found
(Details below)
- Full conjugation of displicere displicere = displicere: Verbo attivo INFINITIVE Present
Conjugation of: displicĕo, displicĕs, displicui, displicitum, displicēre
conjugation: 2 - intransitivo - attiva
(Ita) = dispiacere, intr.,
  
(eng) = displease,   

(esp) = disgustar,    lang. Latino
INDICATIVE
Present
ego displicĕo
tu displicĕs
ille displicĕt
nos displicēmus
vos displicētis
illi displicent
INDICATIVE
Imperfect
ego displicēbam
tu displicēbas
ille displicēbat
nos displicebāmus
vos displicebātis
illi displicēbant
INDICATIVE
Perfect
ego displicui
tu displicuisti
ille displicuit
nos displicuĭmus
vos displicuistis
illi displicuērunt, displicuere...
INDICATIVE
Perfect
ego displicui
tu displicuisti
ille displicuit
nos displicuĭmus
vos displicuistis
illi displicuērunt, displicuere...
INDICATIVE
PlusPerfect
ego displicuĕram
tu displicuĕras
ille displicuĕrat
nos displicuerāmus
vos displicuerātis
illi displicuĕrant
INDICATIVE
Plusperfect
ego displicui
tu displicuisti
ille displicuit
nos displicuĭmus
vos displicuistis
illi displicuērunt, displicuere...
INDICATIVE
Pluperfect
ego displicuĕram
tu displicuĕras
ille displicuĕrat
nos displicuerāmus
vos displicuerātis
illi displicuĕrant
INDICATIVE
Future
ego displicēbo
tu displicēbis
ille displicēbit
nos displicebĭmus
vos displicebĭtis
illi displicēbunt
INDICATIVE
Future perfect
ego displicuĕro
tu displicuĕris
ille displicuĕrit
nos displicuerĭmus
vos displicuerĭtis
illi displicuĕrint
SUBJUNTIVE
Present
ego displicĕam
tu displicĕas
ille displicĕat
nos displiceāmus
vos displiceātis
illi displicĕant
SUBJUNTIVE
Imperfect
ego displicērem
tu displicēres
ille displicēret
nos displicrēmus
vos displicrētis
illi displicērent
SUBJUNTIVE
Perfect
ego displicuĕrim
tu displicuĕris
ille displicuĕrit
nos displicuerĭmus
vos displicuerĭtis
illi displicuĕrint
SUBJUNTIVE
Pluperfect
ego displicuissem
tu displicuisses
ille displicuisset
nos displicuissēmus
vos displicuissētis
illi displicuissent
CONDITIONAL
Present
ego displicērem
tu displicēres
ille displicēret
nos displicrēmus
vos displicrētis
illi displicērent
CONDITIONAL
Perfect
ego displicuissem
tu displicuisses
ille displicuisset
nos displicuissēmus
vos displicuissētis
illi displicuissent
IMPERATIVE 
Present
displice
displicete
Future
displiceto
displiceto
displicetote
displicento
INFINITIVE  
Present
displicēre
INFINITIVE  
Perfect
displicuisse
INFINITIVE  
Future
displiciturum esse, displicituram esse, displiciturum esse, displicituros esse, displicituras esse, displicitura esse...to be about to displease
GERUND
displicendi, displicendo, displicendum, displicendo...of
to, for

by..
SUPINE
displicitumto displease
PARTICIPLE meaning
Present
Masculine 
SingolarePlurale
Nom.displicens
Gen.displicentis
Dat.displicenti
Acc.displicentem
Voc.displicens
Abl.displicente, displicenti...
displicentes
displicentium
displicentibus
displicentes
displicentes
displicentibus
Feminine 
Nom.displicens
Gen.displicentis
Dat.displicenti
Acc.displicentem
Voc.displicens
Abl.displicente, displicenti...
displicentes
displicentium
displicentibus
displicentes
displicentes
displicentibus
Neuter 
Nom.displicens
Gen.displicentis
Dat.displicenti
Acc.displicens
Voc.displicens
Abl.displicente, displicenti...
displicentia
displicentium
displicentibus
displicentia
displicentia
displicentibus
PARTICIPLE meaning
Futureabout to displease
Masculine 
SingolarePlurale
Nom.displiciturus
Gen.displicituri
Dat.displicituro
Acc.displiciturum
Voc.displiciture
Abl.displicituro
displicituri
displiciturorum
displicituris
displicituros
displicituri
displicituris
Feminine 
Nom.displicitura
Gen.displiciturae
Dat.displiciturae
Acc.displicituram
Voc.displicitura
Abl.displicitura
displiciturae
displiciturarum
displicituris
displicituras
displiciturae
displicituris
Neuter 
Nom.displiciturum
Gen.displicituri
Dat.displicituro
Acc.displiciturum
Voc.displiciturum
Abl.displicituro
displicitura
displiciturorum
displicituris
displicitura
displicitura
displicituris
Conjugation of: displicetur, displicebatur, displicitum est, - ,
conjugation: 2 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = dispiacere, intr.,
  
(eng) = displease,   

(esp) = disgustar,    lang. Latino
INDICATIVE
Present
displicetur

INDICATIVE
Imperfect
displicebatur
INDICATIVE
Perfect
displicitum est
INDICATIVE
Perfect
displicitum est
INDICATIVE
PlusPerfect
displicitum erat
INDICATIVE
Plusperfect
displicitum est
INDICATIVE
Pluperfect
displicitum erat
INDICATIVE
Future
displicebitur
INDICATIVE
Future perfect
displicitum erit
SUBJUNTIVE
Present
displiceatur
SUBJUNTIVE
Imperfect
displiceretur
SUBJUNTIVE
Perfect
displicitum sit
SUBJUNTIVE
Pluperfect
displicitum esset
CONDITIONAL
Present
displiceretur

CONDITIONAL
Perfect
displicitum esset

Continue searching the web with NihilScio NS-NihilScio©2009-2021